به هوای حرمت می گذرد ایامم ...
کـوه دردم که کند نام حسین(ع) آرامم
السلام علیک یا اباعبدالله(ع)
در عشق تو حالی ست که فانی شدنی نیست ...
وصفش نتوان گفت به کس، دم زدنی نیست
باز با گریه به آغوش تو بر می گردم ...
چون غریبی که خودش را برساند به حرم
کُهن شـود همه کس را به روزگـار ارادت ...
مـگر مَـرا که همـان عشـق اولست و زیـادت
چه فتنه بود که حُسن تو در جهـان انداخت ...
که یک دم از تو نـظر بر نمیتوان انداخت