چه فتنه بود ...

چه فتنه بود که حُسن تو در جهـان انداخت ...

که یک دم از تو نـظر بر نمی‌توان انداخت

رزق حلال

السلام علیک یا اباعبدالله(ع)

شده ام نوکر ارباب به لطف پدرم...

شکر آن رزق حلالی که مرا نوکر کرد

حرم را بیاورید

حالا که تا دیار تو ما را نمی‌برند ...

ما قلبمـان شکست، حـرم را بیاورید

محمد سهرابی

در دل همه جا داری...

 بی سبب نیست که در قلب همه جا داری ...

آنچه خوبان همه دارند تو تنها داری

بخشیدند...

چون نامه ی جرم ما به هم پیچیدند

بردند به میزان عمل سنجیدند

بیش از همه کس گناه  ما بود ولی...

 ما را به محبت علـی بخشیدند

مراهم کربلایی کن ...

تو هشت و چهار هستی، در عبایت پنج تن پیدا

دلم شش گوشه می‌خواهد... مرا هم کربلایی کن

شعر کامل در ادامه مطلب